راهنمای مطالعه:
سلااااام سلاااام! امروز میخوام راجع به کلاس بندی های IPv4 براتون صحبت کنم. مبحثی که هر مهندسی باید اونو به خوبی بلد باشه مخصوصاً از نوع مهندس برق و شبکه! این مبحث انقدر مهمه دونستنش که ممکنه استخدام یا عدم استخدام شما توی یک مجموعه‌ی مهندسی رو تعیین کنه! اصلا مهندسی که کلاس بندی IPv4 رو ندونه بی کلاسه!!!
توی مقاله قبلی راجع به بخش‌های تشکیل دهنده‌ی IPv4 ها صحبت شد و یاد گرفیتم که Net ID نوع شبکه و Host ID تعداد host هایی که می تونن در شبکه مورد نظر ما قرار بگیرند رو نشون میدن.
حالا سوال اینه که چرا کلاس بندی های IPv4 ها تعریف شده؟
جواب کلی ای که میشه به این سوال داد اینه که بر حسب نیاز و سناریوهای مختلف، بزرگی شبکه (تعداد hostهای موجود و تعداد شبکه های مورد نیاز) متفاوت میشه. پس نمیشه همینجوری هرکی هر IP ای دلش خواست رو هر دستگاهی تنظیم کنه! اینجاست که کلاس بندی های IPv4 مطرح میشه!
دسته بندی IPv4
IPv4 دارای ۵ کلاس با نام های D, C, B, A و E است و هر کلاس دارای رنج مخصوص به خودشه. کلاس های D و E برای کارهای Multicasting و تحقیقاتی و آزمایشی رزرو شده اند و لذا از این دو بازه نمی توان استفاده کرد. عکس پایینی به طور خلاصه و شیک تمام چیزهایی که میخوام در ادامه راجع به کلاس بندی IPv4 ها بگم رو نشون میده!
کلاس A
این کلاس مخصوص شبکه هایی است که تعداد host بالایی دارن. این کلاس با استفاده از اوکتت اول (۸ بیت اول – توی این اوکتت بیت اول همواره 0 در نظر گرفته میشه) IP و با تغییر اون می تونه ۱۲۶ شبکه مختلف داشته باشه (Net ID) و ۲۴ بیت بعدی نماینده Host ID خواهند بود یا به عبارتی دیگر تقریباً ۱۷ میلیون Host به ازای هر شبکه!!!!!!
مشخصات ریز کلاس A رو در زیر میتونین ببینین!
IP Range: 1.0.0.0 to 126.0.0.0
Subnet Mask: 255.0.0.0 (8 bits)
Number of Networks: 126
Number of Hosts per Network: 16,777,214
کلاس B
این کلاس برای شبکه هایی با ابعاد متوسط رو به بزرگ مناسب تر است. این کلاس با استفاده از دو اوکتت اول (۱۶ بیت – توی این اوکتت بیت های اول و دوم به طور ثابت به ترتیب 1 و 0 در نظر گرفته می شه) ۱۶۳۸۴ شبکه منحصر به فرد می تونه داشته باشه (Network ID). ۱۶ بیت بعدی هم Host ID خواهند بود که تقریباً ۶۵۰۰۰ تا Host در هر شبکه را شامل خواهد شد.
Range: 128.0.0.0 to 191.255.0.0
First octet value range from 128 to 191
Subnet Mask: 255.255.0.0 (16 bits)
Number of Networks: 16,382
Number of Hosts per Network: 65,534
کلاس C
این کلاس برای شبکه های محلی کوچک (LAN) استفاده میشه. این کلاس با استفاده از سه اوکتت اول (۲۴ بیت) تقریباً ۲ میلیون شبکه منحصر به فرد می تونه داشته باشه (Network ID). ۸ بیت آخری هم Host ID خواهند بود که نهایتاً ۲۵۴ تا Host در هر شبکه رو شامل میشه.
Range: 192.0.0.0 to 223.255.255.0
First octet value range from 192 to 223
Subnet Mask: 255.255.255.0 (24 bits)
Number of Networks: 2,097,150
Number of Hosts per Network: 254
کلاس D
همانطور که قبلا هم اشاره شد این کلاس به هیچ Host ای تعلق نمیگیره و برای multicasting کاربرد داره.
Range: 224.0.0.0 to 239.255.255.255
First octet value range from 224 to 239
Number of Networks: N/A
Number of Hosts per Network: Multicasting
کلاس E
این کلاس هم مثل کلاس D کاربرد عمومی نداشته و فقط برای کارهای تحقیقاتی رزرو شده.
Range: 240.0.0.0 to 255.255.255.255
First octet value range from 240 to 255
Number of Networks: N/A
Number of Hosts per Network: Research/Reserved/Experimental
IP های Public و Private
در بخش های قبلی تمامی IPv4 های موجود در ۵ کلاس دسته بندی شدند. حالا سوال اینجاست که توی کلاس بندی های IPv4 ها طبق بازه های تعیین شده کدوم IP ها به صورت Public و کدوم به صورت Private استفاده می شوند؟
اگه یادته Public و Private چی بود که خیلی هم عالی اگه نه یه گذری به مقاله معرفی IPها بزن!
جواب این سوال هم خیلی راحته… یک سری IP ها رو Public در نظر گرفتن یک سری دیگه رو Private!! ما (مهندسین، شبکه کاران، دلاوران، نام آوران) چون کارمون با Private ها هستش و به Public ها دسترسی نداریم (نمیتونیم روی دستگاهی اونو set کنیم) اینجا فقط بازه ی Private ها رو براتون نوشتم، هرچی که موند میشه Public! به همین راحتی و زیبایی و خوشمزگی…
Class A Private Range: 10.0.0.0 to 10.255.255.255
Class B Private APIPA Range: 169.254.0.0 to 169.254.255.255
Class B Private Range: 172.16.0.0 to 171.31.255.255
Class C Private Range: 192.168.0.0 to 192.168.255.255
IP آدرس های مخصوص!
اگه با دقت این مقاله رو خونده باشی حتما متوجه شدی که کلاس A با ۱۲۶ تموم میشه و کلاس B با ۱۲۸ شروع!
عههه پس ۱۲۷ چی شد؟
خب قبل جواب دادن به این سوال اگه متوجه نکته بالا نشده بودی ۱۰ بار از روی این مقاله با خطر خوانا بنویس تا حواست خوب جمع بشه! 😀
و اما جواب اینه که IP های رنج ۱۲۷ یعنی:
127.0.0.0 to 127.255.255.255
برای تست شبکه استفاده میشن یا به عبارتی به آدرس های Loopback معروف هستن و نمیتونین به هیچ دستگاهی اونارو بدین!
راستی به این هم دقت کرده بودین که کلاس بندی ها به ترتیب که اومدیم جلوتر تعداد شبکه هایی که میشه درست کرد بیشتر شد اما تعداد host های موجود توی هر شبکه کمتر شد؟
اگه نَه، بگین که جریمتون کنم اساسییییییی! ?