راهنمای مطالعه:
حتما تا الان کلی اسم IP رو شنیدین و شاید حتی یکمم راجع بهاش اینور اونور خونده باشین.
ما توی این مقاله سعی کردیم تا همه مطالب مهم رو براتون جمعبندی کنیم تا یه بار برای همیشه بدونین IP چی هست، چیکار میکنه و به صورت دستهبندی و یکپارچه مفاهیم اصلی رو به زبون ساده بدونین! 🙂
IP که مخفف Internet Protocol میباشد، پروتکل آدرسدهی هست که برای تجهیزات، کامپیوترها، گجتها، موبایلها و دستگاههایی مورد استفاده قرار میگیره که به یک شبکه و یا اینترنت وصل هستند.
این آدرسدهی کمک میکنه تا دستگاهها در شبکه مورد نظر به هم متصل باشن و به اصطلاح همو ببینن! به بیان دیگهای، Internet Protocol همانند نام یا پلاک هر دستگاهیه تا با صدا کردن اون اسم، دستگاهها یکدیگر را شناسایی کنن و بستههای خود را بههم برسونن.
IP آدرس یا آدرس IP؟
به عنوان یک مثال، زمانی که میخوایم یک بسته برای یک دوست ارسال کنیم، لازمه که مشخصات دقیق، آدرس و کد پستی را بدونیم. با دونستن آدرس دقیق، بسته شما به دست دوستمون میرسه، اما اگر آدرس رو اشتباه وارد کنیم، بسته یا به آدرس اشتباهی ارسال میشه و یا برگشت میخوره!
نکته مهم اینه که آدرسدهی از طریق IP، در مدل و تقسیمبندی OSI که مخفف Open System Interconnection است در لایه سوم یعنی Network قرار میگیره. مقاله مرتبط با مدل OSI را مطالعه کنین 🙂
این آدرس که برای هر دستگاه داخل هر شبکه منحصر به فرده، از دو قسمت شبکه (Network) و میزبان (Host) تشکیل شده. IP آدرسها به دستههای مختلفی تقسیم میشن که در ادامه به آنها میپردازیم:
دستهبندی اول: IP Version 4 و IP Version 6
IP Version 4
این دستهبندی، از چهار قسمت تشکیل شده که هرکدام هشت بیت هستند و در نتیجه این IP، سی و دو (۳۲) بیتی و در مبنای ده (دسیمال) است. این آدرسدهی به طور کلی از دو بخش Network و Host تشکیل شده که بخش Network نمایانگر شبکهای است که این آدرس و در نهایت دستگاه ما به اون تعلق داره و قسمت Host آدرس اختصاصی دستگاه و تجهیز ماست.
برای توضیح تکمیلی، Network Mask به شما کمک میکنه بدونین کدوم قسمت آدرس شبکه است و کدام قسمت از آدرس دستگاه.
لازمه بدونیم که کل این آدرس به دستگاه یا تجهیز ما تعلق میگیره و بنا به دسته و کلاس IP، قسمت شبکه و میزبان از هم جدا میشن!!
این چهار قسمت با . ( نقطه) از هم جدا میشن و میتونن از اعداد ۰ الی ۲۵۵ باشن. به عنوان مثال:
۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۵
خود IPV4، از کلاسها و دستهبندیهای مختلفی تشکیل شده. به عنوان مثال کلاس C, B, A و تعدادی کلاس دیگه که در مقاله دیگهای مفصل به توضیح این کلاسها میپردازیم.
بااینکه این سری از IPها ۴٫۳ میلیارد دستگاه را پشتیبانی میکنه، با رشد روزافزون اینترنت و دستگاههایی که به اینترنت وصل هستن و به علاوه با روی کار اومدن اینترنت اشیا، به نظر میرسه که در آینده خیلی نزدیک با کمبود آدرسدهی روبرو میشویم!!!
تعداد کلی این IP آدرسها رو به تفکیک کشورها و استفاده میتونین از این لینک ببینین.
IPهای ایران
تعداد IPهایی که به ایران اختصاص داده شده حدود ۱۱,۵۸۸,۰۰۰ عدده که با مراجعه به این لینک میتونین بازههای اختصاصی رو ببینین!!
IP Version 6
این دست از گروهبندی و در واقع نسل جدید IP، به منظور رفع کمبود تعداد IPV4 معرفی شد و با وجود کاراییها و مزیتهایی که داره، هنوز به طور کامل عملیاتی نشده و ما همچنان از IPV4 بیشتر استفاده میکنیم. که البته قابل ذکره که مهاجرت کامل از نسل چهار به نسل شش ممکنه همچنان طول بکشه.
IPV6، از ۸ بخش ۱۶ بیتی تشکیل شده که با : از هم جدا میشن و در نتیجه این IP، صد و بیست و هشت (۱۲۸) بیتی و در مبنای شانزده (هگزادسیمال) است.
دستهبندی دوم: IP Private و IP Public
زمانیکه ما در یک شبکه Local و یا به اصطلاح محلی هستیم مثل شرکتی که توش کار میکنیم و یا منزل، IPای که هر یک از تجهیزات و دستگاههای ما میگیرن Private هستن. به عبارتی، زمانیکه ما در شبکه خصوصی خودمان هستیم، IP آدرسهای ما برای خودمان باقی میمونن و البته که میتونیم آنها را به دلخواه تغییر دهیم و یا همواره ثابت نگه داریم.
کسی IPهامونو چک میکنه؟
IP Private ها رو خیر!!! هیچکس از بیرون شبکه شما این IPها رو چک نمیکنه و البته باید بدونیم که از این شبکه محلی نمیتونیم خارج بشیم.
واقعا هیچکس ؟
لازمه که بدونین اگر یک ادمین شبکه دارین، اون میتونه IPهای دستگاهاتونو چک کنه، یا یکسری نرمافزارا هست که اگر داخل شبکه باشه یا به سیستم شما دسترسی فیزیکی داشته باشه، میتونه IPهاتونو چک کنه.
اماااا، مساله اینه که از بیرون شبکه شما و بدون دسترسی فیزیکی نمیتونن اطلاعات آدرسدهی شما رو داشته باشن!
ولیییی، زمانیکه میخوایم از شبکه محلی خودمان خارج شیم و به دنیای اینترنت وارد شیم (البته که از طریق مودمها و روترها این عمل ممکنه) دیگر IP آدرس ما خصوصی نیست و یک IP Public یا عمومی به دستگاه مودم یا روتر ما تعلق میگیره و به این صورت هست که میتونیم به اینترنت وصل بشیم و از شبکه اینترنت استفاده کنیم.
مهم مهم!!!
IP Public همیشه یکی نیست!!! در واقع هروقت که مودم رو خاموش و روشن میکنین، یا از طریق یک مودم یا روتر جدید به اینترنت وصل میشیم، IP Public ما تغییر میکنه.
IP ، IP جای منو لو میدی؟
تغییر این IP از دید ما مخفی میمونه، اما مهمه که بدونیم از هر کشوری که وصل میشیم، آدرس ما برای اون کشوره و در نتیجه این قسمت از آدرس همواره ثابت میمونه، مگر اینکه از یک کشور به یک کشور دیگه جابهجا بشیم!
و البته، به همینجا ختم نمیشه!
با دونستن IP، میشه از موقعیت جغرافیایی دستگاهها (با ضریب خطای کمی!!) با خبر شد و میشه حدس زد که ارتباط از کجا برقرار شده.
دستهبندی سوم: IP Static و IP Dynamic
خیلی ساده بخوایم توضیح بدیم، فرق بین این دو دسته در مدت زمانی هست که IP خودشون رو نگه میدارن.
همونطور که از اسمش معلومه، IP Dynamic یا همون پویا، بعد از روشن و خاموش شدن مودم و یا روتر عوض میشن و همیشگی نیستن. البته، بسته به شرکتی که ازش خدمات اینترنتی میگیریم، ممکنه این آدرس هر چند ساعت یکبار ( مثلا هر ۲۴ ساعت یکبار) هم تغییر کنه.
IP Static یا ایستا، IPای است که ثابت میمونه و مزایای زیادی برای سیستم و مدیریت شبکه شرکتها، کارخونهها و مراکز تجاری و اداری داره.
به طور کلی، اگر بخوایم که از این مزایا استفاده کنیم (مثلا از خونه به فایلهامون دسترسی داشته باشیم یا به دوربینهای مداربسته دسترسی داشته باشیم یا شعبه های مختلف کسب و کارمون رو با اتوماسیون کنترل کنیم) و بخوایم IP Static بگیریم، باید سالانه یا هر شش ماه (طبق برنامه شرکت اینترنتیمون) این IP رو بخریم!
شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنتی، یک بازه از IP Static دارن که زمانی که شما درخواست میدین، از توی Pool (استخر) IPهای موجود، یک IP به شما اختصاص میدن و شما میتونین مجدد اونو تمدید کنین.
فقط همین؟!؟!
وبسایتها!!! یکی از کاربردهای خیلی مهم IP Static، وبسایتها هستن که باید همیشه یک IP بیشتر نداشته باشن و توی مقالههای بعدی، توضیح میدیم که این IP Static چجوری به یک اسم ثابت تبدیل میشه!! 🙂
و البته برای شبکه داخلی هم، میتونیم از سیستم DHCP استفاده کنیم و همیشه یک آدرس رو برای یک دستگاه درنظر بگیریم که اینجوری امنیت فایلها و سیستم زیرساخت شرکت حفظ میشه که یک نمونه از IP Static از نوع Private است!
خب پس اصلن چرا IP Dynamic ؟
چون ارزونتر و راحتتره!!
مدیریت این نوع آدرسدهی راحتتره و برای شرکتهای ارائه دهنده خدمات اینترنت ارزونتر هست. بهعلاوه، به عنوان کاربر هیچکاری لازم نیست برای این مدل IP انجام بدیم و کانفیگ کردن سیستمها هم بسیار آسونتر هست.
یه کار باحال!!
اگر شما آدرس https://ping.eu رو سرچ کنین، IP شمارو نشون میده و اگه همین آدرس رو توی قسمت Location وارد کنین، کشورتون رو بهتون نشون میده.
حالاااا اگر تو قسمت https://ping.eu/ns-whois ، آدرس IP خودتون رو وارد کنین، اطلاعات تکمیلی رو بهتون نشون میده!! 🙂 🙂
توی مقالههای بعدی شبکه برای توضیحات تخصصیتر با ما باشین! 😀